Architektura nowożytna

Nowożytność przede wszystkim obejmuje wieki od końca średniowiecza do początków dziewiętnastego wieku. Głównie dzieli się na architekturę/epokę renesansu, baroku (w tym rokoko i manieryzm) i klasycystyczną. Pierwsza stawiała na kopuły, humanizm, zainteresowanie człowiekiem, budowę pałaców, rezydencji, budynków użyteczności publicznej. Wśród dzieł sakralnych kościoły budowane były na planie centralnym lub krzyża greckiego, koła czy wieloboku. Forma była symetryczna, prawie doskonała. Styl barokowy odnosił się przede wszystkim do wszechobecnego wtedy przepychu, architektury antycznej, rozczłonkowanych płaszczyzn, stosowanie kolumn, łuków, licznych rzeźb, girland itp. Epok klasycystyczna to głównie symetria, harmonia, pałace, kościoły na planie koła, kolumnady, portyki, płaskorzeźby, wzorowanie się starożytnymi budowlami greckimi i rzymskimi itp.

About the Author